Op LinkedIn zag ik dit interessante interview met de non-conformistische psychiater Jim van Os. Ik voel mij aangesproken door zijn ideeën, omdat hij kritisch staat tegenover het zogenaamde medische model van de DSM. Zijn pleidooi voor normalisering van mentale problemen én zijn aandacht voor existentiële worstelingen dragen bij aan emancipatie en gelijkwaardigheid. Waarden die nog te weinig ruimte krijgen in onze hiërarchische, conformistische, sociaal onrechtvaardige maatschappij.
Lees verder
Zomer 2018, een vergadering van een toen nog beginnend inclusie-initiatief. Ik had het helemaal gehad met het onjuiste en stigmatiserende begrip ‘arbeidsbeperking’ en stelde voor om voortaan te spreken van ‘arbeidsbijzonderheid’. De reacties waren instemmend en nu, vier jaar later, zie ik dit positieve en realistische begrip gelukkig steeds vaker voorbijkomen op LinkedIn, ook buiten de directe kringen waarin ik verkeer. Op zich een goede ontwikkeling.
Lees verder
Met liefde terugkijken op oude tijden kan heel goed samengaan met een sterke behoefte aan nieuwe activiteiten en ervaringen. Tenminste, als je mij bent. Zo ontroerd als ik kan zijn over wat er ooit was, ook als het niet mijn eigen geschiedenis was, zo verheugd en enthousiast kan ik zijn over wat er allemaal voor mij ligt. Die waardering voor openheid, beweging en mogelijkheden is iets wat bij mij past, al voelt die nadruk op mij als persoon niet helemaal zuiver. Als er namelijk iets is waar ik steeds minder waardering voor kan opbrengen, dan is het wel het opgelegd krijgen van een statische identiteit. Of het nu door een ander is, of door mijzelf, of – en zo gaat het vaak – een combinatie van factoren.
Lees verder
Wendy Schuchmann 